رسانه هاي بين المللي با بازتاب حضور گسترده ملت ايران در حماسه "22 بهمن 1391"، گزارش دادند: ميليونها نفر از مردم ايران با حمل پرچم ها و پلاکاردهايي در حمايت از انقلاب خود، در مراسم سي و چهارمين سالگرد پيروزي انقلاب اسلامي ايران شرکت کردند.

راهپيمايي 22 بهمن امسال با حواشي جالب و خواندني همراه بود، هر چند كه توصيف هيجان مردم براي حضور در اين جشن ملي در وصف قلم نمي‌گنجد اما در حد توان سعي كرديم تا حاشيه‌هاي خواندني حماسه حضور مردم را از پنجره نگاه خبرنگاري براي شما مخاطبان محترم توصيف كنيم.

به گزارش خبرنگار احزاب باشگاه خبرنگاران، يكي از ويژگي‌هاي انقلاب اسلامي ايران، برخلاف ساير انقلاب‌ها حضور اقشار مختلف مردم اعم از پير و جوان، زن و مرد، فقير و غني و ... در تحقق اين انقلاب بوده است، در سي و چهارمين سالگرد انقلاب اسلامي نيز اين ويژگي بيش از همه رخ مي‌نمود.

راهپيمايي 22 بهمن امسال با حواشي جالب و خواندني همراه بود، هر چند كه توصيف هيجان مردم براي حضور در اين راهپيمايي در وصف قلم نمي‌گنجد اما در حدت توان سعي كرديم تا مشاهدات عينيمان را براي شما بينندگان محترم شرح دهيم.


***خانه تكاني انقلابي


محل استقرار ما براي پوشش خبري مسجد حضرت امير(ع) در خيايان كارگر شمالي بود، در لحظات آغازين راهپيمايي و در مسير خانم ميانسالي را مشاهده كرديم كه مشغول جارو كردن جلوي درب خانه‌اش بود از وي پرسيدم آيا در راهپيمايي حضور مي‌يابد يا خير؟ اين خانم ميانسال قاطعانه به ما گفت همواره سعي كرده تا جزو اولين نفرات راهپيمايي كننده باشد و امروز را روز عيد انقلاب مي‌داند و پاكيزگي از نظر ايرانيان اهميت زيادي دارد.

 پس از حذف علي اميني، اسدالله علم در سال 1341 به نخست وزيري رسيد. در تمام دوران نخست وزيري وي اصلي ترين ماموريتش، تثبيت و تحکيم موقعيت سلسله پهلوي به رهبري محمد رضا شاه، به عنوان تنها و عالي ترين مرجع تصميم گيري در رأس هرم قدرت بود. از طرفي با روي کار آمدن علم به عنوان نخست وزير، خطري که مقام سلطنت را به خاطر رويكردهاي اميني تهديد کرده بود رفع شد و اسدالله علم درک کرد که لازم است تعادل سياست دو کشور انگليس و آمريکا در ايران به شکل جديدتري دنبال شود. در دوره نخست وزيري اسدالله علم بود که دولت آمريکا هم متقاعد شد روش حکومت سلسله پهلوي به رهبري محمدرضا پهلوي بهترين راه حفظ و گسترش منافع آن کشور در ايران است.
مهمترين حادثه زمان نخست وزيري علم قيام 15 خرداد بود که گذشته از چگونگي حادثه و علل و عوامل آن، بي گمان نقش علم در اين حادثه بسيار موثر بود . هرچند شاه در رأس هرم قدرت عالي ترين مرجع تصميم گيري درباره چگونگي برخورد با قيام 15 خرداد بود، اما در اين ميان نقش کليدي را در سرکوب تظاهر کنندگان شخص اسدالله علم نخست وزير برعهده 

کاپيتولاسيون عبارت است از معاهده اي که به موجب آن بيگانگان حق اقامت در کشور ديگري را براي خود تحصيل مي کنند و از برخي حقوق و مزاياي "اختصاصي" بهره مند مي شوند. در ايران اين موضوع براي اولين بار در عصر صفوي مطرح شد، ولي هيچ وقت تحقق نيافت. در دوره قاجار و در پي شکست ايران در جنگ با روسيه قرارداد ترکمانچاي به ايران تحميل شد. در اين قرارداد و به موجب فصول 7 و 8 آن، قانون مصونيت قضايي مستشاران روسي به ايران تحميل و پس از آن دولتهاي انگليس و فرانسه نيز کاپيتولاسيون را به ايران تحميل نمودند. تا بالاخره در سال ۱۳۰۶ش. اين قانون در ايران لغو گرديد.
مورخين ايتاليايي معتقدند، اولين مرتبه در سال ۱۴۵۳ م پس از فتح قسطنطنيه بيگانگان توانستند کاپيتولاسيون را به نفع اتباع کشور خود از دولت عثماني بگيرند. در حقيقت بايد منشأ کاپيتولاسيون را از سال ۱۵۳۵م. دانست زيرا در آن زمان فرانسواي دوم پادشاه فرانسه موفق شد با پادشاهي عثماني يعني سليمان پاشا معاهده اي منعقد کند که آن معاهده بعداً به وسيله سلاطين ديگر تکميل شد و به موجب آن معاهدات، خارجيان مخصوصاً فرانسويان موفق شدند خود را از قضاوت محاکم ترک معاف نموده و در داخل کشور عثماني به محاکم فرانسوي که به اين منظور تشکيل شده بود مراجعه نمايند. 1
کاپيتولاسيون 
در تاريخ ۱۷۱۵م. رضابيگ معاهده اي را که در سال ۱۷۰۸م. نماينده فرانسه در ايران به امضا رسانيده بود تکميل و امضا کرد. چون اين معاهده در ورساي پايتخت فرانسه به امضاء رسيد به معاهده ورساي معروف شد. در اين معاهده تمام مواد کاپيتولاسيون مطرح است ولي بايد دانست که شخص مذکور به هيچ وجه ماموريت امضاي چنين معاهده اي را نداشت. ثانياً معاهده مزبور مورد تصويب پادشاه ايران قرار نگرفت. 

امام خميني در ۲۷ فروردين 1346 طي نامه‌اي از نجف براي امير‌عباس هويدا نخست‌وزير وقت، شمه‌اي از جرائم و قانون‌شكني‌ها و بيدادگريهاي رژيم شاه را بر ‌شمردند. امام در اين نامه با اشاره به جنايات رژيم صهيونيستي عليه ملت فلسطين فرمودند «عوآطف مسلمين را جريحه‌دار نكنيد. دست اسرائيل و عمال خائن آن را به بازار مسلمين بيش از اين باز نكنيد اقتصاد كشور را بخاطر اسرائيل و عمال آن به خطر نيندازيد فرهنگ را فداي هوس آنها ننمائيد. از خداي بزرگ بترسيد» 
نظر به اهميت اين نامه با هم آن را مطالعه مي‌كنيم:

انقلاب اسلامی ایران ویژگی‌های ممتازی در میان انقلاب‌های جهان داراست که پرسش از آن را اهمیت و جذابیتی ویژه بخشیده است. این مقاله، که علل سقوط نظام استبدادی پادشاهی را بررسی کرده، از جمله نمونه‌های کوشش‌های نظری در تعمیق انقلاب‌شناسی، به طور عام، و انقلاب اسلامی ایران، به طور خاص، است. 
وقوع یکی از انقلاب‌های بزرگ اجتماعی و سیاسی در ایران از حوادث مهم جهانی در قرن بیستم بوده است. در این انقلاب، حکومتی مقتدر و برخوردار از حمایت‌های سیاسی و امنیتی نظام ایالات متحده امریکا و اروپا و اسرائیل سرنگون شد و ساختارهای سیاسی و امنیتی آن فرو ریخت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی رهبر آن و مردم بسیار تلاش کردند تا ساختار نظام نوینی را به جای نظم کهنه و پوسیده نظام پادشاهی بنا نهند. 
اینکه چرا و با چه انگیزه‌ای ملت ایران آگاهانه به مبارزه‌ای طولانی برای این تحول انقلابی دست زده است از جمله موضوعات در خور بررسی در مباحث ریشه‌های انقلاب اسلامی است. مطالعه جامعه‌شناختی نیروهای مبارز نشان می‌دهد که ناکارآمدی نظام مشروطه سلطنتی و ضرورت ایجاد نظامی جدید مبتنی بر معرفت تاریخی، سیاسی، اجتماعی و فکری علت ورود به این مبارزه طولانی بوده است، زیرا رهبران سیاسی و مذهبی مخالف رژیم پهلوی عموما از فرهنگیان و متفکران جامعه ایران بودند، بنابراین پذیرش مخاطرات همراه با آگاهی و اطلاع از پیامدهای آن بوده است. 
نسل جوان مبارزان سیاسی نیز اغلب از میان قشر تحصیل‌کرده دانشگاهی و طلاب حوزه علمیه نظیر دانشجویان داوطلب یا معلمان و دانش‌آموزان بوده‌اند؛ و مهم‌تر اینکه تحول انقلاب در ایران نهایتا با رهبری امام‌خمینی(ره) توسط قاطبه مردم به ثمر رسید و گروه‌های پیشتاز مبارزه سیاسی نظیر روحانیت و فعالان سیاسی به‌رغم پیشتازی‌شان در این راه، تمام‌کننده واقعیت تحول انقلابی نبوده‌اند و تعیین‌کننده نهایی و تمام‌کننده انقلاب، مردم ایران به معنی واقعی آن بودند. 

متاسفانه تاکنون در مورد روز شمار کامل قیام امام حسین (ع) کار چشمگیری صورت نگرفته است و به همین خاطر در بسیاری از منابع در این زمینه ذکر نشده که در روز چهاردهم محرم چه رخدادی به وقوع پیوسته است.

به گزارش خبرنگار دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) رخدادهای روز پانزدهم محرم سال 61 هجری قمری به شرح زیر است:

1.فرستادن سرهای مطهر شهدا به سوی شام

بنابر بعضی اقوال، در این روز سرهای مطهر اهل بیت عصمت و طهارت (ع) را به سوی شام حرکت دادند. البته بعدا اهل بیت (ع) سرهای مطهر را به بدن‌ها ملحق کردند.

منبع:

- تقویم شیعه، عبدالحسین نیشابوری، انتشارات دلیل ما، 1387

برای اطلاعات بیشتر به (ادامه مطلب بروید)

بعد از اینکه مصدق نخست وزیر شد، در همان سال اول نخست وزیرى، دوبار با وقت قبلى به ملاقات او رفتم. بار اوّل روزى بود که من، مرحوم حاج آقاباقر قمى، مرحوم آقا سیدمحمدعلى سبط و گویا آقاى سید على نقى تهرانى که از علماء سرشناس تهران بودند، براى موضوعى -که الآن در خاطرم نیست- به منزل دکتر مصدق واقع در خیابان کاخ - فلسطین کنونى- رفتیم. او روى تختخواب دراز کشیده و زیر پتو بود و ما هم روى صندلى نشسته بودیم. ظهر شد. مرحوم حاج آقاباقر برخاست و گفت مى خواهیم براى نماز به مسجد برویم. مصدق با تعجب گفت: «شما هر روز براى نماز به مسجد مى روید؟!» گویى آن طور که باید و شاید، چندان از کم و کیف برگزارى نماز جماعت در مساجد کشور وقوف و آگاهى نداشت، زیرا این جمله پرسشى را دکتر مصدق به صورت جدى در حضور خود من گفت. 
عجیب تر از این استعجاب، قضیه اى است که در دومین ملاقاتم با دکتر مصدق، بین من و او اتفاق افتاد. موضوع از این قرار بود که بهایى ها در شهرستانها مسأله ساز شده بودند و قدرت نمایى مى کردند. به امر حضرت آیت اللّه العظمى آقاى بروجردى وقت ملاقات گرفتم و نزد او رفتم. مانند همان دفعه قبل، او روى تختخواب و زیر پتو خوابیده بود. پیام آقاى بروجردى را به ایشان رساندم و گفتم: «شما رئیس دولت اسلامى ایران هستید و الآن بهایى ها در شهرستانها فعال هستند و مشکلاتى را براى مردم مسلمان ایجاد کرده اند، لذا مرتباً نامه هایى از آنان به عنوان شکایت به آیت اللّه بروجردى مى رسد. ایشان لازم دانستند که شما دراین باره اقدامى بفرمایید». 

واخر هفته گذشته فرصتی دست داد تا یکی دو ساعت بازرگان را از میز کارش جدا کنیم و از همه چیز با او سخن بگوئیم. آقای بازرگان، شما متهم هستید که به عنوان رئیس دولت، نتوانسته‌اید با نیروی جوان کشور ارتباط برقرار کنید. متهم هستید که در اداره‌ امور، همان بوروکراسی پیش از انقلاب را ادامه داده‌اید. متهم هستید که پیرو سیاست گام به گام بوده‌اید. متهم هستید که سرمایه دارید و افراد وابسته به دولت شما، اغلب نمایندگان طبقه بورژوا بوده‌اند. متهم هستید در رابطه با مخالفین، «لیبرال» عمل کرده‌اید. در پاکسازی ادارات سرعت عمل به خرج نداده‌اید. برای کشاورزان وکارگران که طبقات زحمتکش و ستمدیده مملکت هستند، کاری نکرده‌اید. اینها و بسیاری سوالات دیگر، نمونه‌های شاخص سوالاتی بود که با بازرگان مطرح شد. مصاحبه را با هم بخوانیم:
 
انتقادات و ایرادهایی به شما و طرز عمل دولت شما وارد شده است که میل دارم آنها را با شما مطرح کنم و پاسخ شما را بدانم. من یکی، یکی انتقادها را مطرح می‌کنم.

رضاشاه برای سرعت بخشیدن به کشف حجاب دلایلی برای خود داشت و ازهمینرو دستور داد ابزارها و روشهای این امر شناخته، و بهکار گرفته شوند. برای آشنایی با این دلایل و روشها نوشتار زیر مفید خواهد بود.
پدیدۀ کشف حجاب در کشورهای اسلامی از دیرباز محل بحث و بررسی بوده است. هم‌زمانی اجرایی شدن این پدیده در کشورهای اسلامی هر محققی را به تأمل وا ‌می‌دارد، اما آنچه بسیار مهم است لزوم بررسی داستان کشف حجاب با توجه به شکل‌گیری و استمرار جریان تجددطلبی در این کشورهاست؛ به عبارت دیگر بدون توجه به سیر تجددخواهی و رویکرد ابزاری و فکری نخبگان جوامع اسلامی به مقولۀ تجدد، تبیین دقیق برنامۀ کشف حجاب ممکن‌نخواهد بود. بر این اساس ابتدا باید سیر تجددطلبی و رویکرد نخبگان به تجدد را بررسی کرد و سپس از این رهگذر مسئلۀ کشف حجاب را تحلیل نمود.

«شبکه ایران-گروه تاریخ: جنایات رضا شاه پهلوی در حق مردم ایران کم نبوده است اما عمل کشف حجاب در بین آنها برجستگی دارد؛ هم به دلیل وقاحت رضا شاه (که در هر حال حکمران یک جامعه اسلامی و خود نیز اسماً مسلمان بود) در شمشیر کشیدن بر روی یک ضرورت دین و هم از جهت تعدی هایی که به جهت انجام این قانون بر نوامیس کشور می رفت.
چه بسیار افراد متدینی که از غم و غصه و یا بر اثر حمله مأموران حکومتی برای کشیدن چادرشان از دنیا رفتند.
داستان زیر را که در همین باره است، دکتر محمد علی اسلامی ندوشن نقل کرده است. وی در زمان وقوع این حادثه دوران نوجوانی را در زادگاهش روستای «کبوده» می گذرانده است. این داستان نمونه ای است از رفتار رحیمانه(!) مأموران حکومتی «شاه متجدد»:

  
گزارش عجیب
 
اوایل سال ۱۳۰۶ به وزارت داخله نامه‌ای داده شد که تمامی کارمندان و ماموران دولتی در شهرستان‌ها موظف به استعمال لباس متحد‌الشکل هستند؛ مرداد‌‌ همان سال این لباس در برخی شهر‌ها به تن عموم نیز پوشانده شد. در همین حین روزنامه اطلاعات که از تغییرات محسوس پوشاک مسوولان متعجب شده بود در مطلبی با نام «گزارش عجیب» چنین نوشت: «وزرا و معاونین کم‌کم کلاه لبه‌داری را که موسوم به کلاه پهلوی است بر سر می‌گذارند.» چندی نگذشت که کار خیاطان تهیه کلاه پهلوی شد و در شهرهایی چون رشت و همدان حتی برای تهیه این لباس‌ها محدوده زمانی یک ماهه تعیین شد. به فاصله اندکی با حکم وزارت داخله به ادارات نظمیه برخی شهر‌ها، ماموران موظف به برخورد با افرادی شدند که از گذاشتن کلاه پهلوی بر سر ممانعت می‌کنند و همین رفتار‌ها موجب درگیری میان مردم و ماموران شد. از آن جهت که این حکم قانونی محسوب نمی‌‌شد، علاوه بر مردم، برخی دولتمردان از جمله مهدی‌قلی هدایت (مخبرالسلطنه) و محسن صدر (صدرالاشرف) از پوشیدن این لباس‌های اروپایی سر باز ‌زدند؛ در نتیجه دولت وادار به تهیه لایحه‌ای برای قانونی‌سازی این لباس‌ها شد. این لایحه در تاریخ ۸ اردیبهشت ۱۳۰۷، توسط علی‌اکبر داور، وزیر عدلیه وقت به مجلس شورای ملی ارایه شد. با این وجود طرح متحدالشکل کردن لباس‌ در مجلس ششم شورای ملی چندان مورد توجه واقع نشد و سرانجام در محاق نسیان فرو رفت.

این انقلاب در داخل کشور ایران دگرگونی و تغییرات بنیادی بسیاری در نظام اجتماعی به‌وجود آورد و در سطح بین‌المللی نیز تأثیرات بسیاری بر جای گذاشت؛ به گونه‌ای که در مدت کوتاهی مورد توجه اندیشمندان و صاحب‌نظران قرار گرفت.
قطعاً عواملی مانند زمان و مکان وقوع، ایدئولوژی، میزان و سطح موفقیت، آثار بین‌المللی، هویت و موقعیت جهانی دشمنان و مخالفان انقلاب اسلامی و… ضرورت توجه فراوان به انقلاب اسلامی ایران را تقویت می‌نماید. اکنون با گذشت سه دهه از انقلاب اسلامی و ایجاد تحولات عظیمی در جهان معاصر و نظام بین‌الملل، انقلاب اسلامی با دنیای متفاوت‌تری از قبل مواجه است. طرح ایدئولوژی‌هایی بیگانه و معارض با ایدئولوژی انقلاب اسلامی، مثل لیبرال‌دموکراسی در سطح جهان، سلطۀ نظام سرمایه‌داری بر جهان و پدیدۀ جهانی شدن، جهان معاصر را در زمینه‌های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی تحت تاثیر قرار داده‌اند؛ درواقع نظام سرمایه‌داری از این طریق درصدد است استراتژی کلان جهانی خود را بر مردم جهان تحمیل کند و آیندۀ جهان را به نفع خویش رقم زند.

وقتي رئيس ساواك تهران از امام خميني درخواست كرد پيگير صحت و سقم مقاله روزنامه اطلاعات راجع به«تفاهم روحانيت و دولت» نشوند امام چه پاسخ دادند ؟

بعد از اعدام برخی از سران رژیم پهلوی از جمله نعمت الله نصیری(رئیس ساواک)، رضا ناجی(فرماندار نظامی اصفهان) خسروداد(فرمانده هوانیروز)، مهدی رحیمی(فرماندار نظامی تهران) در نیمه شب 25 بهمن 1357، جنازه های این افراد به سردخانه پزشکی قانونی کشور منتقل شد.
اعدام این افراد در اولین روزهای پس از پیروزی انقلاب با هدف خنثی کردن هرگونه احتمال کودتای نظامی در پشت بام مدرسه رفاه انجام شد، به خصوص آنکه ارتشبد نعمت الله نصیری رئیس بی‌رحم و معروف ساواک سابقه اجرای نافرجام کودتای 25 مرداد 1332 را در کارنامه خود داشت.

تصمیم دولت مخصوصا از این لحاظ جالب توجه و مهم بود که بحرین نیز به طور رسمی به صورت یکی از استان‌های ایران درآمده و پس از تصویب لایحه جدید تقسیمات کشوری در مجلسین، دولت موظف است برای احراز حق حاکمیت ایران بر بحرین دست به اقدامات جدی و اساسی بزند.

در خاکستان تا چشم کار می‌کند خاک است. زیر گورهای بی‌نام و نشان و گاه مخدوش، خاکسترهایی نهفته که از آتش مبهم سال‌ها پیش حاصل آمده‌اند. دمای هوا حتماً از ۶۰ درجهٔ سانتیگراد بالاتر است! می‌سوزاند. سینما که سوخت، جنازه‌ها را آوردند خاکستان. جنازه که نه، چربی‌های سوختهٔ آدم، «صدای پوکیدن جمجمه می‌آمد. شعله‌ها شفاف بودند.» از آقا محمود بوشهری پرسیدند چرا این شعله‌ها این قدر زلال‌اند. آقا محمود معروف بود و از آدم‌های معتمد شهر. جواب داد: «چربی آدم است. آدم وقتی بسوزد شعله‌اش شفاف می‌شود.» آن شب شعله‌ها ۳۰۰، ۵۰۰ یا ۷۰۰ نفر را سوزاند و کُشت. شعله‌ها زلال بودند مثل گریهٔ حاج عبدالله ساسانی. بطری یخ آب معدنی را می‌گیرد زیر شیر آب تصفیه‌ شده و سر می‌کشد: «ساعت ۱۰ شب بود که جسدها را بیرون آوردند. خدا آن روز را نیاورد. با چشم خودم دیدم که جسد زن حامله را روی همان صندلی سینما بیرون می‌آوردند.»

اقدامات آشوبگرانه عده‌اي از سران بهايي در اواخردوره قاجاريه، به انقراض اين سلسله و تأسيس حكومت پهلوي كمك كرد. در اوايل شهريور 1295ش/ذيقعده 1334ق ابوالفتح‌زاده و منشي‌زاده، مشكات‌الممالك، سه بهايي پايه‌گذار گروه تروريستي كميته مجازات، عمليات خود را در قالب گروه جديدي آغاز كردند و به چند فقره قتل(1) همراه با انتشار اعلاميه‌هايي دست زدند كه بازتاب اجتماعي و سياسي فراوان داشت و فضايي از رعب و وحشت را در تهران پديد آورد و تأثيرات عميق سياسي بر جاي نهاد كه چهار سال بعد به كودتاي سوم اسفند ماه 1299 رضاخان و سيدضياءالدين طباطبايي انجاميد.

فرزند ناخلف پهلوی! 

حمیدرضا پهلوی، آخرین فرزند رضاخان پهلوی در سال ۱۳۱۱ متولد شد و پس از سقوط حکومت پدرش، در سال ۱۳۲۰ به همراه او به موریس رفت. پس از به قدرت رسیدن برادرش محمدرضا پهلوی، به ایران بازگشت و تحصیل دوران ابتدایی را در ایران سپری کرد. کارنامه حمیدرضا جزو اولین اسناد کتاب «حمیدرضا پهلوی به روایت اسناد ساواک» است که شاید دیدن آن و تاکید دکتر صدیق، وزیر فرهنگ آن دوران بر لزوم رسیدگی هر چه بیشتر به امور درسی وی خالی از لطف نباشد. نمره ۱۷ در درس ورزش بالا‌ترین و نمره ۲ در درس دیکته، پایین‌ترین نمرات حمیدرضا هستند.